zycie to bal o zaproszenie musisz zadbac sam
Het leven is een groot feest maar voor een uitnodiging moet je zelf zorgen

( pools spreekwoord)


dat Anne buschauffeur zou worden was voor haar niet meer dan vanzelf sprekend omdat haar vader en grootvader in polen dit ook waren geweest. Het liefst rijd ze de avond diensten omdat zoals ze lachend zegt de nacht vele geheimen kent en ze altijd al een nachtmens is geweest.

Kaori ( uit Japan) woont sinds kort in Eindhoven. Samen met haar man is ze vanuit shanghai naar nederland verhuisd en ik mocht de foto's van hun bruiloft maken. Tijdens een japanse ceremonie is het traditie om sake te drinken ( een japanse wijn) en hiermee jezelf te reinigen voordat je in het huwelijk treed. De mooie rode kimono die ze aan had was door haar moeder op traditionele wijze aangedaan een ritueel wat alleen al zo'n anderhalf uur in beslag nam.

Van alle kanten komen er reacties binnen over mensen die ik zou kunnen fotograferen.

Vrieden en familie gaan nadenken en zien dat er ook in hun omgeving toch aardig wat

mensen zijn met een andere herkomst en iedereen begint enthousiast mee te verzamelen van

telefoonnummers en email adressen. Heel fijn ga zo door.

Morgen ga ik weer 4 mensen fotograferen en dan staat mijn lijst al op 13.

Maandag langs psv en dan heb ik er nog eens 6 bij toch een mooi begin .

Wie meer informatie wil over dit project kijk even op de home page van de stichting ovaa

http://www.ovaa-eindhoven.nl/

Mijn zoektocht is begonnen

Zo het begin is gemaakt ik ben van start gegaan met mijn zoektocht naar de 158 nationaliteiten die Eindhoven kleuren. Ik zie het als een reis die ik ga maken hier in mijn eigen stad waarbij ik mensen ga ontmoeten die allemaal een anderen herkomst hebben maar wel hier wonen.

Ik start met mensen uit mijn eigen omgeving te vragen of ze mee willen doen met het project

Dialoog en diversiteit in beeld in Eindhoven. Zo ook sprak ik Richard aan die zelf uit canada komt en bij mij in de buurt woont. Hij moest er eerst toch wel even over denken waarna zijn antwoord was " Ik weet eigenlijk niet of ik wel geschikt ben voor dit project want ik voel me misschien wel meer Nederlander dan Canadees". Zijn passie en vak is Trainer zijn van ijshockeyteam "De dordrecht lions" en ik vond dit dan ook een mooie plek om foto's van hem te maken. Voor mij was het de eerste keer dat ik bij een wedstrijd van ijshockey was en het ging er pittig aan toe. Nooit geweten dat spelers maar 45 sec op het ijs zijn en dan alweer hijgend op de bank belanden alwaar ze hun volgende beurt afwachten.Weer iets bijgeleerd.